Portret in opdracht
“Wil je mijn dochter schilderen?” Vroeg de opdrachtgever van dit portret. In de veronderstelling dat ik gewoon haar gezicht zou schilderen en klaar is Kees. Maar al snel kwam hij erachter dat dit iets anders ging. De opdrachtgever had al een paar schilderijen van mij gekocht en dacht dat hij wist wat hij kon verwachten, maar toen startte dit traject.
Allereerst kwamen vader en dochter langs bij mijn atelier voor een gesprek. Het model was een vrolijke ondernemende meid met veel vrienden. Na een tijdje praten waren er 2 dingen die toch wel erg typerend voor haar waren: haar telefoon en haar kat. Al snel ontstond het idee om deze in het schilderij te verwerken. Daarnaast had ze een erg mooi gezicht en sprekende ogen dus die moesten ook gaan knallen.
Vervolgens hadden we een dag geprikt waarop we foto’s zouden maken. 153 foto’s in dit geval. In eerste instantie hadden we bedacht dat het model de kat vast zou houden, maar de kat dacht daar anders over. Het model zat na een tijdje onder de schrammen en uiteindelijk heb ik de kat maar los op de foto gezet. Al dat bloed leidt zo af in een schilderij …
Als ik dan thuis kom gaat het echte werk beginnen. Het in elkaar zetten van de compositie en een nieuwe omgeving creëren waarin het model zit. Het moeilijkste is om dan het licht goed te krijgen en alles zo te maken dat het klopt. Jurkje langer, hand anders. Compositielijnen erover etc. En dat moet er uiteindelijk zo uitzien alsof het echt heeft plaatsgevonden. De opdrachtgever had in eerste instantie de wens om zijn dochter nog groter in beeld te hebben. Maar na mijn uitleg waarom en welke lijnen ik had gebruikt ging hij overstag.
Na 2 maanden schilderen was het bijna af. Ik ben met het portret nog even langs Gerard Huysman geweest voor de laatste details te bespreken en toen kon ik het langsbrengen. Dit is altijd een spannend moment. Hoe je je best ook doet het blijft mensenwerk en iemand moet het wel kunnen waarderen.
Gelukkig was de opdrachtgever tevreden en hangt het schilderij in een mooi hoekje bij hem thuis. En hopelijk herkennen ze over 10 jaar nog steeds dat vrolijke meisje met haar mobiel en lievelingskat.
Sorry, the comment form is closed at this time.